Lonely

Samotne dni. 

Samotne wieczory. 

Samotne noce. 

Samotne życie. 

Muszę przyznać, że to w sumie wcale nie jest takie złe. Może i brakuje w ciągu dnia sms rano czy popołudniu z zapytaniem jak się czuję i czy wszystko w porządku. Może i brakuje sms'a na dobranoc czy wieczornego przytulania się podczas oglądania filmu. Może i brakuje spędzenia nocy przytulonym do drugiej osoby. Może i brakuje tego kogoś kto będzie przez życie trzymał za rękę...

ale może tak jest lepiej ? 

Zwłaszcza kiedy ma się dość chorych i męczących sytuacji, ma się dość zawodów i przykrości. 

Ale koniec takich smętów!

Postanowiłam ostatnio, że będę co wieczór chodzić na samotne spacery bo jest to cholernie przyjemne, można sobie na spokojnie porozmyślać i wgl, a poza tym w Lublinie warto spacerować bo Starówka jest naprawdę przepiękna więc co wieczór będę chodzić na spacery jeśli mi na to czas pozwoli. Dzisiaj byłam własnie na takowym i pierwszy raz w życiu zaczepiono mnie na mieście haha. Nie odwzajemniłam co prawda owego "podrywu" bo ja to do takich osób nie należę, ale nie powiem, zrobiło mi się miło :3 Po owym spacerze wmusiłam w siebie spotkanie się z pewnym facetem, którego poznałam gdzieś tam przez internet. Ta..wmusiłam, więcej tego nie zrobię, nast razem posłucham swojej czujki, która ewidentnie mówiła mi, że to głupi pomysł. Otóż owy facet przyszedł na spotkanie pijany. Zapach alko niósł się za nim jak perfumy wypsikane zbyt obficie, bełkotał tak, że czasami nie mogłam go zrozumieć. Cisnęłam bekę przez całe spotkanie, które bądź co bądź nie trwało długo bo szybko uciekłam. Jak można mieć aż tak mało klasy by przyjść na spotkanie napierdolonym ?! Haha, masakra. To spotkanie przebija nawet te, które kiedyś tu opisywałam, o takim kolesiu co to szedł 10 metrów przede mną bo się fochnął xd 

Nie mam zbytnio weny żeby się rozpisywać, ale chciałam o tym napisać co by mieć co czytać na starość więc zakończę notkę na tym :P 

Bye